Po chwilowej przerwie w publikacjach na blogu powracam z tematem podstawowej terminologii dotyczącej banków.
Zacznijmy od tego, czym w ogóle jest bank:
Bank – osoba prawna (legal entity) wykonująca na podstawie odpowiednich zezwoleń działalność gospodarczą (business activity / economic activity), polegającą na przyjmowaniu depozytów (accepting deposits), udzielaniu kredytów (granting credits) oraz wykonywaniu innych czynności określonych przepisami prawa (w Polsce ustawy Prawo bankowe (the Banking Law Act) i wymienionych w statucie banku.
źródło tekstu w języku polskim: https://pl.wikipedia.org/wiki/Bank
Pojęcie banku zdefiniowane zostało w art. 2 Ustawy Prawo bankowe (Article 2 of the Banking Law Act)

Istnieją różne rodzaje banków, m.in.:
- bank centralny (central bank) – w Polsce Narodowy Bank Polski – NBP (the National Bank of Poland)
- banki komercyjne (commercial banks)
- banki inwesytycyjne (investment banks)
- banki krajowe (national banks) – mające siedzibę (having their seats) na terytorium RP
- banki zagraniczne (foreign banks) – mające siedzibę za granicą
- banki spółdzielcze (cooperative banks)
- banki hipoteczne (mortgage banks)
Nadzór nad bankami w Polsce sprawuje Komisja Nadzoru Finansowego (the Polish Financial Supervision Authority).
Bank w Polsce może być prowadzony w formie przedsiębiorstwa państwowego (state enterprise), spółki akcyjnej (joint-stock company) bądź spółdzielni (cooperative).
Aby powtórzyć powyższą terminologię, spróbuj dopasować do siebie polskie terminy i ich angielskie odpowiedniki:

Dodaj komentarz